Boerenbond

Voor de geschiedenis van de Boerenbond, en in het bijzonder de crisis in de jaren ‘30, putte ik dankbaar uit

Ieder voor allen: Belgische Boerenbond 1890 - 1990 (Leen Van Molle, Universitaire Pers Leuven)

De landbouw had zich tijdens de jaren 1920 goed kunnen handhaven door een doorgedreven mechanisering en het veralgemeend gebruik van kunstmest. Deze ontwikkeling had een positief effect voor het door de Boerenbond gepatroneerde landbouwspaarwezen, dat al sedert het einde van de 19de eeuw niet alleen de deposito's van de boeren aantrok, maar ook van de hele plattelandsbevolking. Niettemin ondervond de landbouwsector ook de weerslag van de crisis begin jaren 1930.

De Middenkredietkas, een centrale kas in Leuven, die tot doel had de geldstromen tussen de lokale kassen te sturen, kwam in slechte papieren te zitten en werd in maart 1935 geliquideerd. De Boerenbond eiste een staatsinterventie (doet het u een belletje rinkelen?), wat uiteraard politiek moeilijk lag. De afwikkeling van dit pijnlijke dossier sleepte jaren aan.

Voor de geschiedenis van het Boerenfront, een beroepsorganisatie van landbouwers gegroeid uit protest tegen de instorting van de aardappelprijzen in de zomer van 1936 en tegen de prijzenpolitiek van de regering ten aanzien van de landbouw in het algemeen, verwijs ik naar

https://nevb.be/wiki/Boerenfront

In 1938 zou het Boerenfront ongeveer 25.000 leden geteld hebben. Het ongenoegen over de aanhoudend slechte landbouwsituatie en rancunes tegen de Boerenbond na de liquidatie van de Middenkredietkas dreven vele kleine boeren en tuinders naar het Boerenfront, dat met de jaren meer en meer opschoof in rechtse richting.